Views: 702

Te zbroj­ni­ki pocho­dzą z pół­no­cy Ame­ry­ki Połu­dnio­wej i są praw­do­po­dob­nie wyni­kiem przy­pad­ko­wych krzy­żó­wek bli­sko spo­krew­nio­nych gatun­ków. Przy­sy­sa­jąc się do szyb, kamie­ni, liści roślin, dosko­na­le zwal­cza­ją glo­ny je pora­sta­ją­ce. Są to spo­koj­ne dora­sta­ją­ce do 15 cm ryby. Jedzą wszyst­ko, co tyl­ko znaj­dzie się w zasię­gu ich sze­ro­kich pysków. Oso­bi­ście dokar­mia­łem swo­je zbroj­ni­ki spa­rzo­ną sała­tą, pokar­ma­mi fir­my Tro­pi­cal (Spi­ru­li­na), Sera (Sera vifor­mo) i Tetra Ple­co­Min, JBL Novo Fect. Małe jak i doro­słe chęt­nie rów­nież jedzą goto­wa­ne kawał­ki kala­fio­ra i pla­ster­ki ugo­to­wa­nej mar­chwi. Mogą nisz­czyć nie­któ­re rośli­ny o sze­ro­kich liściach. Trze­ba uwa­żać z poda­wa­niem pokar­mów pocho­dze­nia zwie­rzę­ce­go, gdyż jego nad­miar może powo­do­wać zapar­cia, a nawet pad­nię­cie ryb, dla­te­go nie pole­cam poda­wa­nia im tubi­fek­su i mię­sa, któ­re gdy tyl­ko mają oka­zję jedzą bez umia­ru z fatal­nym dla sie­bie skut­kiem. W akwa­rium wyma­ga­ją spo­ro kry­jó­wek urzą­dzo­nych mię­dzy korze­nia­mi, kamie­nia­mi i rosną­cy­mi w akwa­rium rośli­na­mi. Tam też skła­da­na jest ikra, któ­rej pil­nu­je samiec. Samiec ma na gło­wie impo­nu­ją­ce poro­że z wyrost­ków skór­nych, sami­ce nie mają tej ozdo­by i tyl­ko cza­sa­mi poja­wia­ją się u nich nie­wiel­kie wypust­ki. Wyma­ga wody o tem­pe­ra­tu­rze od 20 – 30^oC. Chwi­lo­wy (1 – 2 dni) spa­dek tem­pe­ra­tu­ry połą­czo­ny z pod­mia­ną wody, u moich ryb pra­wie zawsze wywo­łu­je tar­ło. Wychów naryb­ku zazwy­czaj nie spra­wia kło­po­tu. Mło­de jedzą, po wessa­niu worecz­ka żółt­ko­we­go, prak­tycz­nie to samo co doro­słe. Lubią świe­żą wodę. Sam­ce wyka­zu­ją pew­ną agre­syw­ność wobec sie­bie, dla­te­go war­to posta­rać się o nie mniej niż 100 litro­wy zbior­nik dla tych cie­ka­wych, poży­tecz­nych i sym­pa­tycz­nych ryb. Nale­ży uni­kać trzy­ma­nia 2 sam­ców w jed­nym mniej­szym zbior­ni­ku. Kole­ga trzy­ma sta­do skła­da­ją­ce się z kil­ku­na­stu tych rybek w dużym akwa­rium i zauwa­żył, że wytwo­rzy­ła się w tym sta­dzie hie­rar­chia waż­no­ści wśród sam­ców, któ­re zaję­ły tery­to­ria przy upa­trzo­nych kry­jów­kach, bro­nią ich i tyl­ko na czas kar­mie­nia je opusz­cza­ją. Pobie­ra­ją pokarm w kolej­no­ści wyzna­czo­nej przez “waż­ność” danej ryby w stadzie.

Swo­im zbroj­ni­kom przy­go­to­wa­łem kry­jów­ki z prze­po­ło­wio­nych, oczysz­czo­nych z zawar­to­ści połó­wek orze­chów koko­so­wych. Sam­ce bar­dzo chęt­nie akcep­tu­ją je jako kry­jów­ki i jako miej­sca zło­że­nia ikry i wycho­wu mło­dych. Łuski orze­chów sta­no­wią dla nich rów­nież cen­ne źró­dło błon­ni­ka nie­zbęd­ne­go do pra­wi­dło­we­go funk­cjo­no­wa­nia ich prze­wo­du pokarmowego.